C(R)ASH Coaching-part 2

నాతో , మరి కొందరు ముందే తెలిసిన స్నేహితులు ఉండటంతో, హాస్టల్ లో ఒక్కడినే అవుతానేమో అనే భయం నాలో కొంచెం తగ్గింది.హాస్టల్ రూమ్ లోకి అడుగుపెట్టాను. డాక్టర్స్, నర్సులు మాత్రమే లేరు, హాస్పిటల్ కి కావలసిన లక్షణాలు అన్ని ఉన్నాయా హాస్టల్ లో.వరుస క్రమం లో ఎర్పరచిన బెడ్లూ,ఇల్లు వదిలి వచ్చాము అని ఒక్క రోజుకె పేషంట్స్ లా అయిన స్టూడెంట్స్ పక్కన భ్రెడ్లూ,సందేహం లేకుండా గవర్నమెంటు హాస్పిటల్ని తలపిస్తున్నాయి.గర్ల్ ఫ్రెండ్స్ లేని వారు,తమ భావాలు పంచుకోడానికి,వారి మనసుల్లొ ఉన్న హీరోయిన్ల పోస్తర్ల ని గోడలకేక్కించారు.

ఇంతలో..”నావల్ల కాదు బాబొయ్..నేను ఇంక మోయలేను ఈ భారాన్ని” అని పురిటినొప్పులు పడుతున్న యువతిలా ఏదో స్వరం వినిపించింది. ఏవరా అని చూస్తే..గోడకి తగిలించిన హేంగర్ మాట్లాడుతోంది..ఒక్కొక్క హుక్కుకీ ఇదు జీన్స్ ప్యాంట్లకి తగ్గకుండా తగిలించి ఉన్నాయి!! చిన్నగా నవ్వుకొని,రూంలొ సెటిల్ అయ్యా.

----------------------------

డిన్నర్ బెల్లు కొట్టారు,స్నేహితులమందరం కలిసి భొజనానికి వెళ్ళాం. "Struggle for Survival" అంటే ఏంటో అప్పుడు తెలిసింది.జైల్లోలా ప్లేట్లు పట్టుకొని నిలబడిఉన్నారు.ఒక బ్యాచ్ భొంచేస్తూ ఉండగానే,క్యూలో నిలబడి ఉన్న స్నేహితులు కళ్ళతో X-Ray బుకింగ్ చేసుకుంటున్నారు,"అ ఫ్యాన్ కింద సీట్ నాది,ఆ కిటికీ పక్క సీట్ నాది" అని.తినేవారెవరూ పల్లెత్తు మాటకూడా మాట్లాడకుండా తింటున్నారు.వారి క్రమశిక్షణ చూసి ఆశ్చర్యపోయా.కాసేపటికి డిస్కవరీ చానెల్లొ చూపించే UFO (గ్రహాంతర వాసుల విమానం)లా ఉండే ఒక పదార్థాన్ని తెచ్చి వేసారు.

మెనూ లో చూస్తే..దాన్ని "చపాతి" అంటారు అని తేలింది.ఒక ముక్క నోట్లో పెట్టుకోగానే,నోరు మూత పడింది,కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి.శివుడు గరళాన్ని గొంతువరకైనా మింగగలిగాడు.కాని ఈ UFOని నేను అక్కడి వరకు కూడా మింగలేక పొయాను.అప్పుడు అర్థం అయింది,ఎందుకు అందరూ అంత క్రమశిక్షణతొ మాట్లడకుండా తింటున్నారో అని.!!

స్నేహితుడు ఒకడు రెండు UFO(చపాతి)లని తీసి దాచెసాడు.వాడి ఆకలికి,ధైర్యానికి నివ్వెరపోయి,ఎందుకు?అని అడిగా.ఇంటికెళ్ళి Flying Disc ఆడుకుంటాడట వాటితొ..!!

రేపటి నా మొదటి క్లాస్ గురించి ఆలోచిస్తూ పడుకున్నా.

----------------------------------

ప్రొద్దుటే లేచి, మొహాలూ..అవీ..ఇవి కడుక్కొని..(అవి,ఇవి అంటె...ఏవి??),బ్రేక్ ఫాస్ట్, ఫాస్ట్ గా ముగించుకొని,క్లాస్ కి వెళ్ళాము.మా తదుపరి వారం రోజులు ఎలా ఉండబోతాయో ఒక మాస్టారు వివరించాడు.

ప్రతి టాపిక్ కి ఒక స్పెషలిస్ట్ లెక్చరర్,ప్రతి లెక్చరర్ కి ఒక ప్రత్యేకమైన శైలి.ఒకరికి ఠక్కున సమాధానం చెబితే కోపం,మరొకరికి చెప్పకపోతే కోపం.Physics lecturer అయితె,"ఒక మనిషి వేగంగా నడిచి వెలుతూ ఉన్నాడు"అనేది ప్రాక్టికల్ గా చూపించాలి అని నడుస్తూ బయటికి వెళ్ళి,మళ్ళీ తిరిగి రానే లేదు!!!ఇలా తమదైన శైలిలో అందరూ మాకు పాఠాలు చెప్పేవారు.

రాత్రి హాస్టల్ కి వచ్చాక,ఆ రోజు విశేషాలన్ని గోడకి వేలాడుతున్న "కల్పనా రాయి" పోస్టర్ కి చెప్పుకొనేవాన్ని.

-------------------------

ఎంసెట్ మనవల్ల కాదు,మెనేజ్ మెంట్ కోటాలో సీట్ తెచ్చుకుందాం,అనుకున్న r'itch' స్నేహితులు కొందరు మమ్మల్ని సినిమాకి వెల్దాము అని ప్రోద్భలపరిచారు.సహారా ఎడారిలాంటి మా జీవితం లొ “జీన్స్” సినిమా నూతన ఉత్సాహన్ని నింపుతుంది అని నమ్మి,వారితో జతకట్టాం.

పర్మిషన్ తీసుకోందే ఇంటికి కూడా పంపరు,ఇక సినిమాకేం పంపుతారు? అందుకని,మా స్నేహితుడు ఒకనికి, నోటితో చెప్పుకోలేని వ్యాధి వచింది,డాక్టర్ దగ్గరికి తీసుకెళ్తాము అని,పది మంది పర్మిషన్ అడిగాము.మీరు ఊహించినట్టుగానే…సినిమాలో హీరో యాక్సిడెంట్ అయిన వార్త వినగానె..హీరోయిన్ అరిచినట్టు,”నో.....” అని మా వార్డెన్ గట్టిగా అరిచి తిరస్కరించాడు.

సినిమాలోని కల్పనా రాయ్ "రా..రా.." అని పిలుస్తున్నట్టు అనిపించి,మేమందరం కంచె దూకాం.కంచెకి చిక్కుకొని..జీన్స్ ప్యాంట్స్ చించుకొని,జీన్స్ సినిమా చూసేదానికి హాల్ కి చేరాము.నలభై రోజులు నిరాహార దీక్ష చేసి,విరమణ రోజు నిమ్మకాయ జ్యూసు తాగినట్టనిపిచ్చింది, సినిమాచూస్తున్నంతసేపు.

ఇంటర్వెల్ లో...అప్పటికే బాగా ముదిరిన మా స్నేహితుడు ఒకడు సిగరెట్టు వెలిగిద్దామని,పక్కనే ఉన్నతన్ని,”మాస్టారు, అగ్గిపెట్టె ఉంటే ఇస్తారా?”అని అడిగాడు.థాంక్స్ చెపుదామని అగ్గిపుల్ల వెలుగులొ తలెత్తి చూస్తే..అయన మా లెక్కల మాస్టారు..!!! ఇక సినిమా సంగతి మరచి,బయటపడ్డాము.

రాత్రి 12గంటలు అవటంతొ,బస్సులు లేక అటుగా వెళుతున్న ట్రాక్టర్ ఎక్కి కాలేజి దగ్గర దిగాం.మళ్ళీ కంచె దూకుతుండగా, వెళ్ళేటప్పుడు చినిగిన మా జీన్స్ వాసన చుసి పసిగట్టిన కుక్కలు..మమ్మల్ని చుసి కుక్కల్లా మొరిగాయి!! ఆ రాత్రి పొదలలో రాళ్ళ కోసం వెతికే ధైర్యం లేక,కాళ్ళకి పని చెప్పి స్ప్రింట్ రన్నర్స్ లాగ కళ్ళు మూసుకొని పరిగెట్టాం.కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి,ఎదురుగ్గా..వార్డెన్ !!కానీ చీర కట్టుకొని ఉన్నాడు.! మాలాంటి వారిని పట్టుకోటానికి మారువేషంలొ తిరుగుతున్నాడేమో అనుకున్నాము.కాదు…నిజంగానే ఆడ-వార్డెన్.ఆపుడర్థం అయ్యింది…

మేము దూకింది లేడీస్ హాస్టల్ కంచె అని..!!!!

--------------------------------

మిగిలిన స్తూడెంట్స్ అందరికి…రాత్రి ఏదో జరిగింది అని తెలిసింది కానీ..ఎం జరిగిందో ఎవ్వరికీ తెలియలేదు..

లెక్కల మాస్టారు ఎప్పుడు వస్తాడా అని మా స్నేహితులం అందరం ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తుండగా..అయన రానే వచాడు.

కాసేపు పాఠం చెప్పాక..“ఈ మధ్య పిల్లలు బాగా చెడిపోయారు…అఖరికి,మాస్టార్లనే..సినెమాలో సిగరెట్టు కి అగ్గిపెట్టె అడిగే స్థాయికి చెరారు(దిగజారరు)” అన్నాడువెంటనీ మా స్నేహితుడు లేచి, “మాస్టారు…అది మీరనుకోలేదండి..!!”అన్నాడు.

అంతదాకా వాడెవరో తెలియని వారికి కూడా అప్పుడు వాడెవడో తెలిసిపోయింది..!!!!

C(R)ASH coaching

భూమి సూర్యుడి చుట్టునె ఎందుకు తిరుగుతుంది.? పగలు అవగానె రాత్రి ఎందుకు వస్తుంది..? గాలే ఎందుకు పీలవాలి..అన్నం పీల్చి, గాలి తినొచ్చు కదా..? అని ప్రతి ఒక్కరు ఎన్నొ సార్లు మనలొ మనల్ని ప్రశ్నించు కుంటూ ఉంటాం... ఏప్పుడైన,“ఇది చాలా ఇంటెల్లిజెంట్ క్వస్చన్, గట్టిగా అడిగితె, మనల్ని కూడా ఆ ఇంటెల్లిజెంట్ కోవ లొ కి చెరుస్తారేమొ" అనే... ఎదవ ఆలొచన కలిగినప్పుడు.. విజయ గర్వంతొ.. కచ్చితంగా ఈ ప్రశ్నకి సమాధానం తెలియదు, అనుకున్న వారిని అడుగుతాం.వెంటనే...దూరం నుండి..ఒక బొంగురు పోయిన స్వరం,మాట వనుకుతూ...“అది విధి ధర్మం నాయనా“ అనటం వినిపిస్తుంది. Indirect గా,’ఎక్కువ ఆలొచించక మూసుకొని కూర్చో రా పూల చొక్కా’ అని అంతరార్థం…

అలాగే, చిన్నపటి నుండి 7th అయిపోయాక 8th, దాని తరువాత 9th then 10th చదవటం అనేది విధి ధర్మం.ఎప్పుడు కూడా,ఎందుకు వెళుతున్నాం అనే doubt మనసులొ.. sorry మెదడులో..(మనసులో ఏదో ఒక heroine అప్పటికే చోటు సంపాధించు కొని ఉంటుంది) ఏ మూలనా తొచదు.

కానీ……

10th అవ్వగానే, Intermediate ఎందుకు చదువుతున్నావ్ అంటె,వెంటనె.. EAMCET అని Border లో సైనికుడు JAIHIND చెప్పే రేంజ్ లో చెప్తాం. "ఒకే సంవత్సరం లో 3 years డిగ్రీ చేయిస్తాం" అనే CRASH colleges లాగా, Intermediate లేకుండానే EAMCET రాయిస్తాం అనే రోజు కుడా ఈ క్షణికమైన జీవితం లో చూస్తాం అనే నమ్మకం నాకుంది.

ఇలాగే ఇంటర్మిడియట్ అవ్వగానె " శ్రీమన్నారయణ ట్రస్ట్" వారి " గొవిందా గోవింద" కాలెజి లో SHORTEST TERM కోచింగ్ ( పది రోజులు) చేరాను. రెండేళ్ళ ఇంటర్మీడిఎట్ సిల్లబస్ ని కాచి, వడ పోసి, మోహినీ అమ్రుతం పంచినట్టు, డాన్స్ చేసుకుంటూ లెక్చరర్స్ మాకు పంచుతారు అనుకున్నా. శ్రీహరి కోట దగ్గరే అవటం వలన ఆ కోచింగ్ లొ నేర్చుకున్న ఘ్నానంతొ, వెంటనే మమ్మల్ని రాకెట్ లొ విహారయాత్రకి కూడా పంపుతారు అనె ప్రఘాఢ నమ్మకం. కానీ పది రోజుల్లొ, ఎన్నొ జీవిత రహస్యాలు, విధి ధర్మాలు, ప్రపంచం లొ నిక్షిప్తమై ఉన్న సమస్యలు (ప్రొబ్లెంస్)ని ఎలా నేర్చుకొవాలి. "చాలా కష్టమే మాస్టారు!" అనుకున్నా. నాకు కాదు కష్టం,కోర్స్ చెప్పే మాస్టార్లకి.
---------------------------------------

ఎలాగోలా,కాలెజీకి చేరాము,నేను మా నాన్న.ఆ కాలెజ్ అడ్రెస్ చెప్పి ఆటొ అడిగితె ,రెండు లక్షల రూపాయలు అడిగాడు! ఆటొ కొనటానికి కాదు నాయనా,అని చెప్పి మళ్ళి అడిగా.ఈ సారి మూడు లక్షలు చెప్పాడు.విసుగొచ్చి ఊరు బాగా తెలిసినవాడి లా," ఏముంది,ఇలా వెళ్ళి,అలా తిరిగి,అలా వచ్చి అక్కడ టక్కున ఆగితె అదెగా గొవిందా గోవింద కాలెజ్?" అన్నా.అంతటితో ఆగక, పక్కనె ఉన్న నాన్నని చూసి బ్రహ్మనందం లా కనుబొమ్మలు ఎగురవెస్తు "ఎలా చేసా?" అన్నట్టు నవ్వా.నాన్న కళ్ళలొ పుత్రొత్సాహం మాత్రమె కాక, ఆనందభాష్పాలు కూడా కనిపిచ్చాయి.



ఆటో వాడు ఏమీ మాట్లాడకుండా,ఒక పేపర్,పెన్ తీసి,నేను చెప్పిన రూట్ ని అలాగే పేపర్ మీద వేసాడు.రిజల్ట్ చూసి,మా నాన్న ఆశ్చర్య-ఆవెశాలకి లోనయ్యాడు. ఆటో వాడు సునామి ల ముంచుకొచ్చిన నవ్వుతొ " ఛీ,ఇలాంటి నవ్వులొ చఛ్ఛి పోఇనా పరవాలెదు" అన్నట్టు ఆపుకోకుండా నవ్వుతున్నాడు.ఏమి జరిగిందా అని పేపర్లోకి చుస్తే,నా ప్లాన్ ప్రకారం వెలితె మళ్ళి ఉన్నచొటుకె వస్తాం అని అపుడు అర్థం అయింధి!!!

---------------------------------------

ఆటో కాలెజ్ కి చేరువవుతుండగా..

భిన్ లాడెన్ ఏర్పాటు చేసిన విమానం వారి మీదకి దూసుకు వచినా సరే, కొంచెం కూడా జరగని(జరగలేని)అంతమంది జనసందోహం.చిరంజీవి పార్టి ప్రచారాలు మొదలు పెట్టాడో..లేక ఐశ్వర్య,అభిషెక్ ఫ్యామిలి తమకి పుట్ట బోయె పిల్లలకి కోచింగ్ సీట్ రిజర్వు చేసుకోడానికి వచారేమో అనుకున్నా.

కాదు,అక్షరాల SHORTEST termలొ చేరబోయె పిల్లలు…వారి తల్లిదండ్రులు,వారి వారి తల్లిదండ్రులు,పక్కింటి వాళ్ళు ,అందరూ వచారు,అదేదో వనభొజనాలకి వచినట్టు!!

ఆ ప్రజా ప్రవాహం లో ఈదుకుంటూ వెళ్ళటం ఎలాగా అని ఆలోచించి,కురు సార్వభౌముడికి మాయామహల్ లో జరిగిన అవమానం లా,ఆటో వాడి దగ్గర నాకు కలిగిన భంగపాటుని గుర్తు తెచ్చుకొని,ఈసారి తెలివి ప్రదర్సించటంలొ తగు జాగర్త వహిస్తూ,గట్టీగా "జీహాద్" అని అరిచా..!!ఒక్కసారి అందరూ బాంబు పేలుడు కళ్ళరా చుసే భాగ్యందక్కినట్టు..ఎక్కడ..ఎక్కడ అంటూ ఉత్సాహంతొ పక్కకి జరిగారు.ఆ సైకిల్ గాప్లొ,నేనూ మా నాన్న క్యాష్ కౌంటర్ దగరికి వెళ్ళాము,ఫీస్ చెల్లించేదానికి.

Swiss bankలో కూడా అలాంటి latest technology equipment ఉపయొగించరేమో,ఇక్కడ మాత్రం Automatic cash counters, Fake currency detectors వాడుతున్నcash clerksని చూసి సంభ్రమాశ్చర్యాలు చెందా.దీనికే ఇంత సెటప్ ఉంది అంటే..కోచింగ్ తేసుకున్నాక శ్రీహరికోటలో నా స్పేస్ ట్రిప్ గ్యారంటీ అనుకున్నా.

కాలేజ్ బయట reading pad and chair కొందాం అని వెళ్ళా.షాప్ ముందు క్యూలో నిలబడటానికి టోకెన్ ఇచ్చారు!! ఆస్థులు అమ్మి ఫీస్ కట్టగా, నాలాంటి ధనవంతులు ఆటో వాడికి సమర్పించుకొగా,మిగిలిన డబ్బులు,కచ్చితంగా సరిపోవు అని,ఆ షాప్ వాడు credit card facility and సులభ వాయిదా పద్దతి లో లోన్ కుడా ఇచ్చాడు.

---------------------------

Formalities అయ్యాక బయటికి వచ్చాము.
అప్పంగింతల్లొ,అమ్మాయిని వదిలి వెలుతున్నట్టు,అమ్మాయిల పేరెంట్స్ జాగర్తలు చెప్తూ ఏడుస్తున్నారు."ఏమిటి, వారం రొజులకే??!!!! అబ్బాయిల పేరెంట్స్ ఐతే “ఇంటికెళ్ళాక మన మామయ్య ఆస్థి అమ్మి నీ ఆకాశ విహారానికి కావల్సిన స్పేస్ సూట్ పంపుతానాయనా..”అని ధైర్యం చెపుతున్నారు. వారి sentiments తొ influence అయిన మా నాన్న కుడా,ఏడవటానికి ప్రయత్నిస్తుండగా…

" నాన్నా, దానికి ఇంకా టైం ఉంది, ఇలాంటివి అన్ని ఇంజనీరింగ్ సీట్ రానప్పుడు పెట్టుకుందాం లే, అప్పుడు కావాలంటే నెనూ మీతో కలిసి ఏడుస్తాలే" అని చెప్పి, నాన్నని పంపించా.

ఒక్కసారి గట్టిగా గాలి పీల్చి, నాకు allocate చేసిన హాస్టల్ వైపుగా నడిచా..

సశేషం: నా కోచింగ్ హాస్యాలు, రహస్యాలు నా నెక్స్ట్ పోస్ట్ లో చెప్పుకుందాం.

సభకి నమస్కారం...

గమనిక: నా మొదటి పోస్ట్ లొ ఎమన్నా తెలుగు స్పెల్లింగ్ మిస్టేక్స్ ఉన్న, నన్ను క్షమించి, మా తెలుగు మాస్తారుని తిట్టగలరు.